zondag 18 december 2011

Mijn Christmas Carol

Gisteren ben ik, samen met vier vriendinnen,  in Deventer geweest. Al jaren ben ik van plan om naar het Charles Dickens Festival te gaan en al jaren wordt er een streep door mijn planning gezet. De ene keer omdat ik ziek ben en de andere keer omdat de NS het laat af weten vanwege gladde rails. Deze keer liep alles van een leien dakje. In Deventer ontmoetten we de rest van de 'gang'. In totaal waren we met vijf vrouwen. Vijf bijzondere vrouwen....

Het is een bont gezelschap en alle vijf zijn we anders. Ook op het gebied van eten en dieet-en. Naast mijzelf is er Marie-Jose. Zij is in de afgelopen jaren kilo's afgevallen en op gewicht weten te blijven door middel van Sonja Bakker. Dilia is zo'n 50 kilo afgevallen door een gas-bypass. Diana is onder toezicht van een dietiste en Ans... ach ja, Ans.. Ans wordt niet dik. Ans kan eten wat ze wil. Maar dat doet ze niet, want Ans lust niet veel.

Deventer was gisteren een Luilekkerland voor al wie houdt van lekker snacken en (vet) eten. Op elke hoek, in elke straat stond wel een kraampje met hot chocolat met slagroom, cakes, ouderwets snoepgoed, broodjes met van-alles-en-nog-wat. Toch waren we alle vijf in staat om al deze uitdagingen te trotseren. Want wij dames waren slim geweest om van te voren al een bruine boterham te eten en met gevulde maag het dorp van Scrooge te betreden. Uiteindelijk zijn we vanwege koude handen overstag gegaan voor een beker warme chocolademelk of een beker warme punch.

Wie het verhaal 'A Christmas Carol' van Charles Dickens kent zal echt genieten van dit festival. Ik heb mijn ogen uit gekeken, heb de drie geesten weten te vinden en 's avonds in mijn bed.... 
,,,,,vonden zij mij.

Het was de week voor Kerst.
In iedere huiskamer brandde de kerstverlichting in de groene kerstbomen en kinderen, moe van het buiten spelen, vielen als een blok in slaap voor de open haard. Iedereen maakte zich op voor de feestdagen. Het vroor dat het kraakte en de sneeuw lag al (centi-)meters hoog. De ideale kerstsfeer...
Ook ik was moe en kroop in mijn voorverwarmde bed. Het dekbed hoog opgetrokken, mijn ijskoude voeten tegen de benen van mijn hubbie, die al in slaap gesust was door Klaas Vaak. Ook ik dreigde weg te dommelen, ware het niet dat ik iets hoorde. De kerkklok buiten sloeg twaalf. Ik dacht dat ik het me verbeeld had, maar net toen ik me wilde omdraaien, hoorde ik een stem die riep: 'Annelies.....Annelies..... '. Naast mijn bed stonden drie figuren. En nog voor ik mijn hubbie wakker kon maken, riep de eerste, volle, zeer dikke Geest met luidde stem dat hij de geest was van Weight Watch-verleden. De iets afgeslanktere versie naast hem stelde zich voor als Weight Watch-heden en een slanke, gezond ogende en vriendelijke Geest vertelde me dat ik niet moest schrikken en dat zij de Weight Watch-geest van de toekomst was.

Aangezien ik het boek van Charles Dickens van binnen en buiten ken, wist ik onmiddellijk wat zij kwamen doen. En aangezien het buiten geen weer was om te vliegen in de sneeuw, stelde ik voor om de nieuwe media-technieken van deze eeuw te gebruiken en ik nam ze mee naar beneden, waar ik de TV en BlueRay-speler aanzette. Even nam ik de tijd om een pot thee te zetten, waarna wij samen, gezellig met z'n vieren op de bank naar de beelden keken van mijn verleden, mijn heden en mijn toekomst. Na de eerste beelden, die Weight Watch-verleden mij liet zien, mopperde ik 'HUMBUG, HUMBUG - sla deze passage maar over', want zo dik wil ik nooit mee zijn!! 
Na enig overleg nam Weight Watch-heden het van zijn collega over en sprak mij aan over mijn pogingen van dit jaar. De weegschaal toonde dan wel een verschil aan, maar Weight Watch-heden liet mij weten dat dit niet voldoende was. Als mijn gezondheid mij lief was, zo zei hij, dan moest ik er toch nog harder aan trekken. 
Weight Watch-toekomst stond te popelen en trok aan het jasje van Weight Watch-heden. 'Kijk', riep ze met zangerige stem. 'Dit is wat je in petto hebt...'. Ik keek naar haar en zag me zelf. Haar slanke lichaam draaide rondjes en rondjes en rondjes en rondjes........

En plots lag ik naast mijn bed!