Weg met de weegschaal

In de afgelopen twee maanden ben ik allesbehalve bezig geweest met de weegschaal.Sporten en (hard-)lopen ging niet zo goed als dat ik gehoopt had, omdat de pijn in mijn rug/heup/been steeds weer op komt zetten. Ik blijf wel in beweging, maar niet voldoende om gewicht te verliezen. Op een of andere manier is Weight Watchers ook uit beeld geraakt. Ik kon het tellen van punten en het noteren van wat ik at niet meer opbrengen. Het gevolg van niet intensief bewegen en ongecontroleerd eten heeft wel gevolgen gehad,want mijn broeken zitten weer strakker en mijn buikje is weer boller.

Ik heb echter geen idee wat mijn gewicht is, want mijn weegschaal wordt op dit moment niet gebruikt. Ik wil het niet meer... die strijd om de kilo's. Ik ben het zo ontzettend zat! Niet dat ik mezelf nu toesta om ongecontroleerd veel te eten en te snoepen. Nee, zeker niet, maar ik wil niet langer meer geconfronteerd worden met de harde feiten van een weegschaal.Althans niet wekelijks...

Waar ik me heel goed over voel is dat ik meer en meer in staat ben om met andere ogen te kijken naar mezelf. Ik ben lief voor mijzelf en mijn lichaam. Ik kijk er niet meer na met afschuw, maar eerder met dankbaarheid. Het was een veilige haven voor mijn twee kinderen, die in mijn buik mochten groeien. Mijn lichaam heeft twee kinderen gevoed. Mijn lichaam is een wonder... het loopt, het rent, het houdt mij warm..
Ik heb mijn lichaam niet altijd goed behandeld en zeker niet dat gegeven wat het zo hart nodig had.

Ik houd me op dit moment meer bezig met hoe ik mijn lichaam nu het beste kan voeden. In principe ga ik het karrewiel opnieuw uitvinden, want Weight Watchers heeft het allemaal al voorgekauwd, maar ik wil meer... Ik wil meer weten over E-nummers, ik wil meer weten over zouten en suikers. En alles wat ik zelf opzoek en onderzoek blijft beter hangen en ik maak het mij letterlijk eigen. Ik wil bewust worden van wat ik doe..

Tja mensen, ik ben een laatbloeier. Ik had me er veel eerder mee bezig moeten houden. Het enige excuus dat ik kan verzinnen is dat ik het zooo ontzettend druk had met andere prioriteiten in mijn leven. Het leven is nu eenmaal een kwestie van keuzes maken. En betere voeding stond niet bepaald boven aan mijn lijstje. Ik besef nu meer en meer dat ik lang geleefd heb met het idee dat 'zolang het lichaam functioneert, zoals het moet functioneren dat alles wel goed is'. Nu besef ik dat ik me beter kan voelen. Meer energie kan hebben als ik betere keuzes maak.

In de komende weken ga ik aan de slag met het bestuderen van sites, etiketten en anders koken! Het past wel in het geheel, aangezien er al zoveel veranderd is in een jaar tijd. Ik werk niet meer, ik heb geen kunstnagels meer, mijn haren zijn niet meer gekleurd (ik ben wit-grijs nu) en mijn haren zijn bovendien kort geknipt. Dit gaat over mijn uiterlijk. Men moest eens weten wat er zoal van binnen afspeelt. Ook daar voltrekt zich een proces van verandering... Het voelt goed.