woensdag 28 mei 2014

In de molen



Wat gaat het snel... eenmaal de knoop doorgehakt, dan begint ook meteen de molen te draaien. Eerst een informatie-avond, daarna een gesprek met de verpleegkundige, de diëtiste en een uitgebreide bloedtest (negen buisjes). Afgelopen week een afspraak met de internist en aankomende week ben ik uitgenodigd voor een gesprek met de chirurg en word ik voorbereid voor de operatie. Ik ben inmiddels op de wachtlijst geplaatst.

De wachtlijst is lang, werd me verteld. Ik hoopte in de zomervakantie opgeroepen te worden, maar om mezelf niet teleur te stellen hou ik het op een wachtlijst van minimaal vijf maanden. November/december ben ik aan de beurt dus. 

Voor de operatie zal ik foto's maken en plaatsen, zodat ik het effect zal kunnen zien van de maagverkleining. Ik kijk er naar uit om de kleding die ik nu draag om te ruilen voor maatjes kleiner. Het allerbelangrijkste voor mij is echter dat ik naar alle waarschijnlijkheid mijn medicijnen tegen hoge bloeddruk en suiker mag laten staan. Dat zou wat zijn....!!!

Mijn vriendin D. is november 2013 geopereerd en zij is inmiddels al meer dan 25-30 kilo afgevallen. Ze ziet er goed uit. Ze straalt en barst weer van de energie. Ik herken haar bijna niet meer.

De maagverkleining zie ik als mijn laatste strohalm. Ik moet afvallen vanwege mijn gezondheid. Als ik blijf zoals ik nu ben, dan is de kans op een lang leven niet erg groot. Ik heb in de afgelopen jaren bewezen dat ik niet langdurig mijn eet- en beweeggewoonten kan veranderen. De maagverkleining is hierbij een hulpmiddel. 

Nog steeds vind ik het een onnatuurlijke oplossing. En nog steeds heb ik de intentie om op eigen houtje af te vallen. Ik geef mezelf die vijf maanden de kans om het op natuurlijke wijze te doen en als dat niet lukt, dan stem ik toe in de operatie die gepland staat. Gelukkig kan ik altijd weigeren om onder het mes te gaan, zonder financiële consequenties.

Ben ik bang? Ja, ik vind het wel erg spannend ja. Al vertrouw ik er op dat ik in veilige handen ben. Duizenden zijn mij voorgegaan...  (Wacht, spreek ik mezelf nu moed in?)