Ik heb de knoop doorgehakt. Ik ben er helemaal klaar mee. In mijn vorig logje schreef ik er al over. Vandaag heb ik een verwijsbrief opgehaald bij de huisarts. Tevens heb ik mijn zorgverzekeraar opgebeld met de vraag of een maagverkleining onder de vergoedingen valt en daar werd positief op gereageerd. Daarnaast heb ik het UWV gebeld, want ook hier wilde ik zekerheid dat ik niet in de problemen kom. Een slimme meid is goed voorbereid, zullen we maar zeggen.
Nu resteerde mij nog de vraag waar ga ik naar toe? Ik kan kiezen uit de officiele obesitaskliniek, welke onder andere gevestigd is in Den Haag, maar ik kan ook kiezen voor het Sint Franciscus Gasthuis in Rotterdam, dat voor mij veel dichterbij is en dat, volgens de berichten die ik gelezen heb, zeer hoog aangeschreven staat. Ook zij kennen een volledig traject. Een traject voor de operatie, de operatie zelf en een na-traject. Immers, zo'n ingreep betekent een complete verandering van je eetpatroon, c.q. je leefgewoonten.
Ik heb er uiteindelijk voor gekozen om naar het SFG te Rotterdam te gaan. Ik heb de verwijsbrief van de huisarts gemaild en nu is het afwachten op de stappen die zullen volgen.
Ik ben voornemens het proces te verwoorden op dit blog. Ik zal er niet om heen draaien. Deels voor mijzelf om een continue reflecterende kijk op zaken te kunnen houden en daarnaast om straks een goed beeld te hebben van hoe het allemaal gegaan is. De site houd ik openbaar, zodat een ander er mogelijk ook iets aan heeft. Ik ben me ervan bewust dat de komende periode een periode zal zijn van een mogelijk vallen en opstaan. Ik zal niet altijd in een in-de-gloria-stemming zijn, maar ik hoop op den duur goede resultaten te kunnen behalen.
Ik heb me goed geïnformeerd door middel van internet. Ik ben bekend met de soorten operaties, de gevolgen, de voor- en de nadelen en de trajecten die ik zal doorlopen. Toch ben ik zenuwachtig en ergens ook bang. Ik vind het eng dat er in mij gesneden gaat worden. Boos ook op mezelf omdat ik niet in staat ben om mijzelf te disciplineren. En ergens... ook bang om al dat vet te verliezen. Uiteindelijk is het op veel fronten een bescherming voor me geweest. Toch ben ik er klaar mee... en wil ik weer die gezonde, slankere vrouw zijn. De nadruk ligt op gezond, want dit is wat mij het meest bezig houdt.. Ik wil geen hoge bloeddruk meer, ik wil geen diabeet zijn en ik wil af van alle andere klachten die obesitas met zich mee brengt.
Pfff... hier gaan we dan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten