Gewicht: 110,3 kg

Zaterdagochtend... Me-time... tijd voor een maskertje, een voetenbad, nagelverzorging, etc. Dit tijdstip heb ik uitgekozen om op de weegschaal te gaan staan. Immers, dit hoort nu bij mijn Me-time, mijn tijd voor 'extreme selfcare'. Goed voor mezelf zorgen, het thema dat mij bezig houdt.

Tot mijn vreugde stel ik vast dat ik afgevallen ben. Yeah!! Mijn lichaam accepteert mijn nieuwe levensstijl blijkbaar. Ik heb deze week meer gegeten dan voorheen. Zelfs op momenten dat ik eigenlijk geen hongergevoel kende. Het ging om de regelmaat; het zes keer kleine beetjes eten per dag. Het heeft gewerkt. Eindelijk van mijn plateau af.

Gisterenmiddag ontmoette ik kennissen, die ik al bijna een jaar niet meer gezien had en een van hen merkte op dat ze het idee had dat ik afgevallen was. Ik had haar kunnen zoenen op dat moment. Het valt dus eindelijk iemand op dat ik nu bijna 15 kilo kwijt ben! Het voelde zo goed... Ikzelf zie het nog steeds niet van mezelf. Ik merk het weliswaar in mijn kleding, maar naar mijn idee is mijn lichaam nog steeds hetzelfde als voor de operatie.

Toen ik 's avonds bij vrienden binnen stapte, die mij ook een paar maanden niet meer gezien hadden, regende het 'complimenten'. "Je kan het echt wel zien dat je bent afgevallen. Je benen, je buik en je gezicht is niet meer zo opgeblazen.."
Ik vond het moeilijk te geloven dat zij een verandering van mijn lichaam zagen. Ik werd er haast verlegen van. 

Hoe bevalt het zes keer per dag eten? Op zich niet verkeerd, aangezien ik totaal geen verlangen ken naar zoetigheid, zoals koekjes of chocola. Ik heb wel behoefte aan drop. Niet vanwege de zoetigheid, maar het zout... Mijn bloeddruk is ook nog steeds wat aan de lage kant. Een issue dat ik binnenkort opnieuw met de huisarts zal bespreken. 

Het zes keer eten betekent wel dat ik ieder twee/twee-en-half uur bewust iets te eten neem en dat maakt dat ik het gevoel heb dat ik de hele dag bezig ben met voeding. Naast die zes keer eet ik ook nog een stuk fruit en probeer ik een liter tot anderhalve liter water te drinken. Er zijn nog steeds dagen dat ik het ritme niet onder de knie krijg. Op de dagen dat het me wel lukt, voel ik me heel goed; energiek en tevreden.

Ik ben tevreden... dat wil zeggen zolang ik mezelf niet vergelijk met anderen. Ik hoor van vrouwen, die in dezelfde tijd als ik een gastric bypass ondergingen, dat zij al veel meer afgevallen zijn dan ik. Ik gun het hen van harte, maar ik baal dat het bij mij zo langzaam gaat. Ik vertel me zelf dat langzaam afvallen gezonder is dan snel afvallen en ik hoop dat langzaam afvallen ook betekent dat mijn vel het bij kan houden. 

Een hangend vel is waar ik tegenop zie. Toch zie ik het gebeuren. De velletjes onder mijn armen... de o-zo bekende 'kipfiletjes' zitten er aan te komen. En het vel van mijn bovenbenen zit ook niet meer zo strak. Ik hoop dat wandelen (en straks hardlopen) en sporten in de sportschool uiteindelijk vruchten zal afwerpen. 

Vandaag zijn hubbie en ik naar buiten getrokken om nog even te genieten van de najaarszon. Nog even wat vitamine D binnen halen, voordat het echt herfst gaat worden. Lekker een uurtje lopen langs de rivier en door het plantsoen. Wat me opviel was dat ik het gevoel dat ik nog uren kon lopen. Geen gehijg, geen zere voeten en ik voelde me energiek, vitaal, fit.... 

Waarom heb ik zolang gewacht met deze operatie? Alleen al het feit dat ik me na 15 kilo afvallen al zo goed kan voelen. Kan je nagaan wat het met me gaat doen als ik 30 of 40 kilo afval! Of ik dit quotum echt ga halen? Ik weet het niet, misschien wel niet. Een gezond BMI is mijn streven. Het gewicht en het kledingmaatje dat erbij hoort.... daar wil ik eigenlijk nog niet aan denken. Ik heb me voorgenomen de reis stap voor stap te maken. Mijn volgend doel is nog maar twee cijfers op de weegschaal te zien in plaats van drie (of vier, als je de cijfers achter de komma meerekent). Dit betekent dat het volgende station pas bereikt wordt als ik 10 kilo kwijt ben. Het zou fijn zijn als ik dit voor de Kerst bereikt zou hebben... Drie kilo per maand; een uitdaging..!