zondag 8 januari 2012

Onvermoeibaar!

De kop is er alweer af! Het nieuwe jaar is niet zo nieuw meer. Het leven van alledag is weer begonnen. Aan de ene kant vind ik het o-zo-jammer, want de maand december is een maand van knus samen zijn en gezelligheid met degene die je lief zijn. Aan de andere kant ben ik altijd weer blij als het gewone leven weer een aanvang neemt. De dagelijkse routine weer in je werk, de regelmaat... tja, dat zijn dingen, die ik nodig heb om weer wat structuur te krijgen in mijn leventje.

En ieder jaar overkomt me hetzelfde.. hoe zeer ik mezelf ook voorneem 'het dit jaar anders te doen', de verandering komt er maar niet in. Ieder jaar weer opnieuw neem ik me voor om mezelf niet op te jutten voor de kerstdagen. Te zorgen dat er meer rust en vooral tijd voor mezelf zal zijn. Vaak komen er gedachten als 'dit jaar misschien maar eens geen visite en gewoon lekker genieten van al die boeken die ik nog een keer wil lezen'. Maar voordat de kerstboom staat loopt de agenda weer vol en ben ik in de weken voor Kerst druk, druk, druk. Niks rust, niks lezen op de bank en ja hoor, daar is ie weer... stress, onrust en altijd een vol hoofd. En ieder jaar weer, kom ik ook tot de ontdekking, dat ik me druk heb gemaakt om niets en dat het eigenlijk toch ook wel weer de moeite waard is.

De weegschaal was na de Kerstdagen helemaal niet vriendelijk. Ik ben zeker twee kilo zwaarder geworden in een maand tijd. Niet dat ik zo vreselijk veel gegeten heb. Integendeel, ik was de kok dit jaar, ik weet welke ingredienten ik gebruikt heb en ik stond elke maaltijd voldaan op, maar zeker niet met dat afschuwelijke uitbuik-gevoel. Nee, de maaltijden heb ik goed doorstaan. Wat dat aangaat mag Weight Watchers trots op me zijn. Ik moet bekennen dat ik nog steeds een enorme snoeper ben. Het zijn de dagen NA de Kerst die mij de das omdoen. Zolang er visite is, kan ik overal afblijven of iets met mate nemen. Maar de dagen na Kerst, als alles 'opgeruimd' moet worden. Dan ben ik net een kruimeldief...

De dag voor Kerst onderging ik overigens een operatie aan mijn gezicht. Gelukkig viel het allemaal wel mee, maar ik heb niet bepaald als moeders mooiste rondgelopen. Daarnaast kon ik rond de Kerst niet meer lopen of lang staan door een verschrikkelijke pijn in mijn heup/rug/been en dat was erg lastig als je twee dagen in de keuken moet staan om te koken. Het was niet iets waar ik psychisch last van had, dacht ik, maar als ik nu terug kijk dan zijn er gevoelens van zielig-zijn dat mijn snoeplust alleen maar groter maakte.
Ik weet het... dom,dom, dom en nog eens dom, want nu moet ik op de blaren zitten.

Maar goed, het nieuwe jaar is weer begonnen en op een of andere manier geeft het een gevoel van 'opnieuw een start mogen maken' (wat natuurlijk kolder is, want je kan elke dag opnieuw beginnen). Ik heb opnieuw wat afspraken met mezelf gemaakt. Geen afspraken in de negatieve zin van, ik mag zus niet en ik mag zo niet, maar wel een route uitgezet van hoe ik het WEL wil gaan doen. Het geeft mij het gevoel van 'daar heb ik zin in' - dat is wat ik echt wil'. Ik ben ervan overtuigd dat dit voor mij beter werkt dan mezelf van alles en nog wat te verbieden.

Door de kerstdrukte, de operatie en het niet lang kunnen zitten, is mijn voornemen om vaker te schrijven, jullie blogs/berichten te lezen en het bijhouden van mijn dagboekje volledig de mist ingegaan. Ik hoop dat ik vanaf nu weer meer aanwezig kan zijn.

Ook voor jullie, hoop ik dat 2012 een succesvol jaar mag worden. Dat we onze kilootjes op de brandstapel mogen gooien... moet je eens kijken welk een vuurwerk we op 1 januari 2013 zullen hebben!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten