De eerste versnelling...

Gewicht: 113 kg
Yeah, I did it! Samen met een vriendinnetje naar de sportschool geweest. Ik zag er zo verschrikkelijk tegenop! Eenmaal binnen echter is het heerlijk om bezig te zijn. En zeker na afloop voel je je goed. Ik weet nu weer hoe het 'vroeger' was.

Er was ooit een tijd dat ik sporten helemaal geweldig vond. Hardlopen, basketbal, volleybal, jazzdance, aerobic, krachttraining, cardio, zwemmen, fietsen, wandelen, hiken.... noem maar op. Ik was overal voor in. Waar is toch die tijd gebleven?

Diep in mijn hart ken ik nog steeds een verlangen. Ik realiseer me dan ook dat het mijn overgewicht is dat mij tegen heeft gehouden. Sporten met vier zakken aardappels van 10 kg aan je heupen valt dan ook niet mee. 

Ik ben nog steeds geen fan van de sportschool. Liever ben ik buiten en geniet ik van frisse lucht (en zon). Een van mijn doelen is om sporten in de sportschool leuk voor mezelf te maken. De leuke kant van de sportschool zal gaan uitstijgen boven de niet-leuke kant.... Het is een kwestie van het voor de gek houden van je brein. Ik ben ervan overtuigd dat dit moet lukken!

Hoe laat ik nu die weegschaal doorslaan naar de positieve kant? Door eerst te beseffen wat nu de positieve effecten zijn van de sportschool. Ik praat dan niet over de toekomst, maar over het nu, het heden. 

Ik heb zojuist gesport en
* ik voel me heerlijk
* ik heb meer energie
* ik heb een gezellige tijd gehad met mijn vriendinnetje
* ik heb gelachen
* ik heb me kunnen ontspannen
* ik heb nieuwe mensen leren kennen
* ik heb mijn comfortzone verlaten
* ik ben trots op mezelf
* ik heb calorietjes verbrand
* ik heb mezelf overwonnen

En dit is nog maar mijn eerste versnelling. Vanochtend niet meer gedaan dan wat cardio-training. Ik zal in de toekomst meer tijd nodig hebben om ook wat krachttraining erbij te doen. Voorlopig echter sporten in de eerste versnelling, totdat mijn buik volledig genezen is en het geen kwaad kan als ik mijn buikspieren weer ga gebruiken.

Ik kijk er naar uit!