En nu is het klaar..

Gisteravond liep ik mijn eigen blog eens door om te zien waarmee ik de afgelopen twee/drie maanden ben bezig geweest. En hoewel er stukjes bij zaten waarbij een glimlach op mijn gezicht verscheen, viel mijn oog ook op al die stukjes waarin ik verklaar dat het niet gaat, dat ik weer verstek heb laten gaan. Ik werd er niet echt vrolijk van. Toch ben ik blij dat ik er over geschreven heb, want als iets confronterend is dan zijn dat toch echt wel je eigen woorden.


Vanochtend stond ik op met het gevoel 'EN NOU IS HET KLAAR! Je doet het of je doet het niet! En als er een dag is dat je het niet doet, dan is dat ook goed. De keuze ligt bij mij en niemand anders. Niemand kan mij dwingen, ik doe het toch echt zelf. En als ik het niet doe, moet ik ook niet zeuren als er, net als vandaag, weer een paar onsjes bij gekomen zijn. Ga ervoor of niet...! En als ik even niet wil, laat ik me dan ook niet zo schuldig voelen, maar geniet dan gewoon van de dingen waarvoor je kiest. Met andere woorden als ik Yes zeg, laat het dan ook een absolute yes zijn. En zo niet, laat ik dan wel achter mijn keuze staan die ik gemaakt heb op die dag. En dit alles geldt niet alleen voor eten, maar ook voor bewegen en ja, zelfs bij het vullen van mijn agenda. Ik wil alleen nog maar absolute yes-ses in mijn agenda. Ik weet zeker dat ik me een stuk beter zal voelen.

Pooh, dat is er uit. Ik ben uiteraard realistisch genoeg om te weten dat ik me weliswaar gemotiveerd voel om het vanaf nu weer beter te doen, maar dat ik heus wel weer een keer zal struikelen en helemaal vergeet, wat ik hier geschreven heb. En dat is de reden dat ik het opschrijf, want soms, dat blijkt wel, lees ik mijn eigen blogs nog wel eens terug!


Dat ik een paar ons ben bijgekomen, was wel te verwachten. Hoewel ik aan de ene kant het eetpatroon weer opgepikt had, weet meer bewoog en het drinken van water me ook weer wat beter afging, heb ik me laten verleiden door zoetigheid dat ik, nota bene zelf, in huis gehaald had. En daarnaast is regelmaat nog ver te zoeken. Sinds ik weer wat meer aan het werk ben, vergeet ik mijn tussendoortjes en vergeet ik mijn lunch!! Toch weer beter gaan plannen... toch nog beter voor mezelf gaan zorgen!!


Het gaat me lukken deze week... ik roep komende week namelijk uit tot ME-WEEK, oftewel de week van mijzelf... de week van absolute yes-ses.. Zoooo... zullen wij effe happy worden!!