Well done

Met regelmaat krijg ik complimenten over mijn handschrift. Ik kan bevestigen dat mijn handschrift gelijkmatig en goed leesbaar is. Ik ben er ook blij mee, want in de tijd dat sollicitatiebrieven nog met de hand geschreven werden, was mijn handschrift mijn visitekaartje en werd ik vanwege mijn nette brieven uitgenodigd voor een gesprek.

Mooi schrijven is echter niet een talent dat ik van nature gekregen heb.
Tijdens mijn eerste schooljaren was mijn handschrift abominabel. Voor rekenen kreeg ik onvoldoendes vanwege het feit dat ik de cijfertjes niet netjes onder elkaar zette en daardoor domme fouten maakte. Het was mijn vader die mij avond na avond mijn huiswerk opnieuw liet schrijven, totdat het netjes en leesbaar was.Toen heb ik hem met regelmaat vervloekt, nu ben ik hem dankbaar.
Mijn werkschriftje dat eerst rood zag van de fouten veranderde in een boekje met stickers en commentaartjes als 'goed gedaan', 'goed zo!' en 'ga zo door'. Die stickertjes werden zo belangrijk voor me. Als ik geen stickertje kreeg, wat natuurlijk ook voor kwam, was ik hevig teleurgesteld. Vooral als ik mijn best gedaan had.


Ik ben nu vier decennia's verder en ik betrap me erop dat ik nog steeds gevoelig ben voor de stickertjes, de sterretjes..... onze Weight Watcher's sterretjes. Ik moet er niet aan denken dat ze vandaag of morgen niet meer uitgedeeld worden!


Ik ben zelfs van mening dat er wel meer stickertjes uitgedeeld mogen worden, als een eerbetoon. Een eerbetoon aan:


* al die helden die tientallen kilo's verloren hebben
* al die helden die hun doel behaald hebben en slank weten te blijven
* al die helden die een plateau bereikt hebben en dan toch niet opgeven
* al die helden die het lijken op te geven en dan toch weer opnieuw beginnen
* al die helden die nog zo'n lange weg hebben te gaan
* al die helden die hun doel bijna gehaald hebben, er bijna zijn
* al die helden die anderen weten te motiveren
* al die helden die op zo'n positieve manier bijdragen


Ja, lieve mede-bloggers, al die sterren zijn bedoeld voor jullie. Hoe vaak raakte ik niet geinspireerd, gemotiveerd door jullie blogs. In korte tijd heb ik zoveel geleerd, gelachen en zo af en toe stonden de tranen in mijn ogen. Ieder van jullie worstelt op zijn eigen manier. De een gaat het wat makkelijker af dan de ander, maar we krijgen het geen van allen voor niks. We moeten er allemaal wat voor doen!


En daarom heeft ieder van jullie, wat mij betreft, een voor een, ieder op zijn eigen manier, een dikke vet ster verdiend!