Het uitroepen van een week 'mij' bevalt me erg goed. Al ben ik minder bezig met punten tellen. Ik hoopte dat ik het zonder mijn dagboekje ook wel kon. Ik ben ook nog niet op de weegschaal geweest. Dat doen we woensdagochtend.
Heb een afspraak met een running-coach, die mij, als ik het financieel in kannen en kruiken kan krijgen gaat begeleiden met hardlopen. Een begeleiding van drie maanden. Ik wil zo graag hardlopen, maar met mijn gewicht durf ik het niet aan. Ik merk dat ik van bewegen harder afval en mijn geestelijke ik wordt er ook door gesterkt. Wat ik eng vind is dat het een een op een-begeleiding gaat worden. Ik was er vanuit gegaan dat het een groepsbegeleiding was. Maar goed, misschien is het wel heel goed voor me, plus een enorme stok achter mijn deur.
Het niet bijhouden van mijn dagboek heeft als gevolg dat er nog steeds dagen zijn dat ik echt veel te weinig eet. De enige maaltijd die vol en breed is (qua ingredienten) is de warme maaltijd 's avonds. Het evenwicht is niet goed. Misschien toch maar weer opschrijven en tja, daar komt het woord weer... beter plannen!
In een paar weken tijd was ik toch bijna twee kilo aangekomen en ik voel ze zitten. Raar maar waar. Het lijkt of die twee kilo zich in mijn maagstreek genesteld hebben, waardoor ik het gevoel heb dat de broeken die losser gingen zitten, toch weer wat strakker zitten. Zit het tussen mijn oren of heb ik mijn broek te heet gewassen???
Enfin, het is bedtijd... morgen hoop ik mijn verhaal te doen waar ik eigenlijk over wilde schrijven...
Slaap lekker allemaal
Geen opmerkingen:
Een reactie posten