maandag 1 augustus 2011

Met dit weer...

Vannacht om deze tijd zat ik ook een blogverhaal te schrijven. Ik lag in bed en kon niet slapen en in mijn hoofd verzamelden zich gegevens waarover ik zou kunnen schrijven. Aangezien ik de slaap echt niet kon vatten, ben ik uit bed gestapt en heb mijn verhaal op papier gezet.. o nee, ik bedoel, dat ik mijn verhaal getikt heb. Toen ik daarna mijn bed indook, viel ik zonder pardon in slaap.. tot die vervelende wekker ging en ik toch echt mijn bed uit moest. Een beetje spijt van mijn nachtelijke creativiteit had ik wel.


Op dit moment schijnt de zon. Ik hoor mensen weer buiten, kinderen spelen in de tuin, de buurman schoffelt in zijn tuintje. Het doet mij ZO goed om weer de zon op mijn huid te voelen. De deuren staan weer wijd open.... Dit is genieten!


Het gekke is dat de zon onmiddellijk effect heeft op handelingen met betrekking tot mijn Weight Watch-doelen.
Met dit weer vind ik water heerlijk en drink ik met gemak een flesje van een halve liter leeg.
Met dit weer verlangt mijn buik naar lichte maaltijden met veel verse groenten en een toetje van vers fruit.
Met dit weer heb ik een verlangen om naar buiten te gaan en iets te doen - fietsen, in de tuin werken, lopen, zwemmen.
Ik taal niet naar lekkere dingen... nee, natuurlijk niet, want ik verveel me geen minuut met dit weer.
Met dit weer pieker ik niet, daar is gewoon geen tijd voor... ook geen plaats in mijn hoofd, want ik neem de wereld in mij op.
Met dit weer is er een glimlach op mijn gezicht.. ik voel me goed, ik voel me blij. Ik zou wel willen dansen... (nog meer AP's ).
Met dit weer vraag ik mezelf niet af waarom het lijnen niet wil lukken. In plaats van reactief te zijn, sta ik in een andere versnelling en reageer ik pro-actief.


Wat mij betreft, mocht het altijd zomer zijn.


Misschien moet ik verhuizen naar California. Volgens Albert Hammond (70's) regent het nooit in California. Misschien dat ik daar beter gedij als hier in Nederland. Ik zou het haast geloven, ware het niet dat ik beter weet. Obesitas, volksziekte nr. 1 in Amerika... dus waarschijnlijk zal ik daar niet gedijen, maar UITdijen.


Nee, ik denk dat het de kunst is om je zon in je hart te dragen of het nu regent, vriest of sneeuwt en aan de slag gaat met NIKE's slogan 'Just do it'.


Zo, het is tijd om hubbie even te bellen (had ik een uur geleden al moeten doen) en daarna trek ik mijn wandelschoenen aan en breng ik in praktijk waar ik net over schreef!


Geniet van de mooie dag - waarschijnlijk duurt het maar even!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten