Een onvoorwaardelijke liefde

"Ik wil 'm nooit meer zien", riep ze vorige week, maar vandaag is hij weer haar beste vriend. Het is de story of his life. Vandaag keek ze weer met een blijde lach naar hem. Hijzelf is verbaasd over het effect dat hij op vrouwen heeft. Terwijl zij weer tevreden over hem is, is zijn andere vriendin gefrustreerd en boos op hem. Vrouwen!

Hij is geduldig en hij blijft trouw aan zichzelf. Laatst bleef ze staan met haar ogen dicht. Gefronst keek hij haar even aan en wachtte totdat zij de moed had haar ogen te openen. Hij glimlachte, toen hij eindelijk in haar mooie, bruine ogen kon kijken, terwijl ze met een zucht van opluchting hem de rug toekeerde. Zoveel anders dan de laatste keer kon het toch niet zijn, waarom zo theatraal? Hij houdt van ze, maar echt begrijpen zal hij ze nooit, die vrouwen.

Hij is zelf niet bepaald de knapste en eigenlijk is hij maar een huismus, want veel buiten komen doet hij niet. Toch neemt hij zichzelf zoals hij is. Zijn broers lijken op hem. Ze hebben zo'n beetje allemaal hetzelfde gezicht. Al heeft hij ontdekt dat de volgende generatie veel handiger is dan hij, Hij had gedacht opa de loef af te steken, toen de roterende schijf vervangen werd door digitale cijfers. Opa had gemopperd en gesproken over milieu-vervulling."Al die batterijen..!"

Waar hij verdrietig van wordt is wanneer hij die lieve, warme vrouwen (en soms ook mannen) ziet die hem zien als het ultieme geluk. Alsof het gewicht het meest belangrijke is in een mensenleven! Aan de andere kant vindt hij het prachtig dat hij deel uit mag maken van zoveel vrouwen die hun gezondheid onder de loep genomen hebben, Hij heeft de feestvreugde meegemaakt van vrouwen die hun doel bereikten.

Er zijn tijden geweest dat hij ergens diep in een kast werd opgesloten. En iedere keer als er licht verscheen door de kastdeuropening, vatte hij nieuwe hoop, want hij wilde haar zo graag coachen,deel blijven uitmaken van haar leven. Het kon hem niets schelen als ze hem uit pure frustratie onder haar bed schopte, maar opsluiten in een kast.... o mannn, dat is niet te harden. Maar het meest is hij blij voor haar, want ze heeft de moed weer opgepakt om opnieuw te beginnen.

Hij zal haar altijd blijven dragen, nu, wellicht zuchtend en kreunend... maar daar laat hij haar niets van merken. En ook straks, wanneer haar rondingen wat afgenomen zijn. Hij kent haar en weet dat ze nooit die magere lat zal worden van vroeger, maar voor hem maakt het niets uit. Hij houdt van haar zoals ze is. 

Hij, haar oude weegschaal, heeft een onvoorwaardelijk liefde voor haar! Echt onvoorwaarlijk!!