Ik geniet

Ik heb nog steeds moeite om al mijn points op te krijgen per dag. Ik hou me keurig netjes aan drie gezonde en uitgebreide maaltijden per dag en twee tussendoortjes. Toch kom ik 's avonds vaak tot de ontdekking dat ik nog punten over heb, maar mijn maag geeft aan dat deze verzadigd is. Het luisteren naar mijn lichaam vind ik zo belangrijk, dat ik de overgebleven punten dan toch maar gewoon laat zitten.

Verleden woensdag echter was het bal. Na een stressvolle dag kwam ik doodmoe thuis. De avondmaaltijd overschreed ruimschoots mijn normale points en 's avonds deed ik mezelf te goed aan een doos Ferrero, die ik gekregen heb, want zelf zoete dingen kopen doe ik voorlopig niet meer. Het was de bedoeling dat ik er slechts eentje nam, hooguit twee, maar al gauw werden het er drie, vier, vijf, zes en zeven. Het aantal points was niet te overzien.... Deze dag ook niets aan beweging gedaan. O, wat voelde ik me beroerd achteraf. Mezelf bestraffend, alsof ik het kind in mij moest opvoeden.
Tot ik tot de ontdekking kwam dat ik de vrije punten in de afgelopen weken niet aangeroerd heb. Mijn uitspatting paste ruimschoots in de vrije punten. Geen man overboord dus. Mijn slecht geweten werd meteen schoon gespoeld en toen bleek dat de weegschaal ook geen krimp gaf, voelde ik me lang zo rot niet meer.
Wat goed van WW dat ze met vrije punten werken - er is niets zo demotiverend als een slecht geweten! Ik ben weer helemaal blij!

Ik ga nu mijn derde week in. Voel me stukken beter dan weken geleden. Ik eet bewuster, drink en beweeg meer. De pijn in mijn rug is ook minder. Er zijn pas 2 kilo's af, maar ik ben dik, dik tevreden. Als doel heb ik gesteld dat er een gemiddeld een pond per week af moet. Twee pakjes boter! Ik loop dus ruim op schema.

Mijn hubbie (lees echtgenoot) heeft vastgesteld dat zijn buikje ook in omvang is toegenomen en heeft besloten met mij mee te doen. Nu heeft hij weinig keus, zolang ik achter het fornuis sta worden er WW-maaltijden gekookt, maar ik vind het echt fijn dat hij mee denkt en mee telt.
Gisteren hebben we samen mijn toekomstige jogging-route gelopen (5 km). Ik moet zeggen gewandeld... Het zonnetje scheen en de vogeltjes floten. Onderweg zagen we kleine eendjes die lekker lagen te slapen in het zonnetje. Het voelde zo goed toen we thuis kwamen.
1. Vanwege de beweging die we allebei broodnodig hebben.
2. Het gevoel te hebben dat we iets bereikt hadden (al is het maar 5 km).
3. We hebben echt genoten van de natuur.
4. Het plezier dat we aan elkaar beleefden mag ook niet worden uitgevlakt.
5. Slapen was die avond ook geen probleem. De beweging zorgde voor een een goede nachtrust.

Gisteren heb ik een planning gemaakt m.b.t. hardlopen. Ik besef dat ik met mijn gewicht niet helemaal het programma van Evy kan lopen, daarom start ik in juni met meerdere keren per week een afstand te wandelen van 5 km. Ik zal af en toe een sprintje trekken van ca. 1 minuut en zal dit geleidelijk aan opbouwen. Begin juli start ik met het programma van Evy. In de week voor mijn verjaardag (half augustus) wil ik 5 km kunnen joggen/harlopen. Of ik het haal is de vraag, want tussendoor zal er een kleine operatie plaats vinden, waardoor ik mogelijk wat achterop raak, maar wie niets plant is dood (hoorde ik gisteren iemand zeggen).

Vanochtend lekker gaan zwemmen met een vriendin. Je dag begint goed op deze manier. Zwemmen maakt mijn spieren in nek, armen en rug wat losser. Drie weken geleden hebben we afgesproken wekelijks wat baantjes te trekken. Een goed initiatief. Kan het iedereen aanbevelen. Ik ben van nature geen waterrat; ik ben eerder net als een kat. Ik word niet graag nat. Maar een half uur tot een uur baantjes trekken.... Het leverde me vanochtend 5 extra actieve punten op. Ben benieuwd of al dat bewegen te zien is op de weegschaal. Woensdag a.s. is het weegdag.

Zo, ik zit weer veel te lang op de site. Het is tijd dat ik weer wat ga doen.