Lief zijn voor mezelf

Geruime tijd heeft mijn leven in het teken van anderen gestaan. Ja, ik ben het type dat het anderen graag naar zijn/haar zin maakt. Was het niet mijn man of mijn kinderen, dan was het wel de manager/directeur voor wie ik werkte. En uiteraard was mijn persoontje ook heel 'flexibel' en stond ik klaar voor collega's. Over familie en vrienden maar niet te spreken. Het woordje 'nee' stond niet vet gedrukt in mijn vocabulaire. Heel lang heb ik aangenomen dat je door behulpzaam te zijn het respect verdient van je medemens. Maar niets is minder waar.

En toen kwam ik mezelf tegen...... Het geen-nee-kunnen-zeggen brak me op. Ja zeggen, zonder dat het echt een ja is, vrat energie. Het gaf geen energie, maar het nam energie.
Het is een enorm leerproces, maar de tijd is gekomen dat ik lief wil zijn voor mezelf. De tijd is gekomen dat ik lief wil zijn voor mijn lichaam. Ik heb mijn lijf altijd maar voor lief genomen, geen aandacht aan besteed.

Lief zijn voor jezelf. Voor menigeen is het (misschien) een vanzelfsprekendheid. Voor mij niet, ik moet het echt nog leren.
Deze week ontdekte ik dat als ik NIET met een vol gevoel van tafel stap, mijn lichaam me dankbaar is. Als dank geeft het me energie. Energie om iets te doen in plaats van neer te ploffen op de bank om TV te kijken. Dat is dus lief zijn voor jezelf.
Ik ontdekte dat als ik mijn lichaam gebruik om te bewegen, dat ik, ookal ben ik moe na afloop, ik weer nieuwe energie krijg als dank. Dat is dus ook lief zijn voor jezelf.
Ook heb ik deze week met moeite 'nee' uit mijn strot gekregen en wat heb ik genoten van de vrije tijd die ik daardoor overhield. Daarnaast heb ik genoten van de dingen waar ik met volle overtuiging ja tegen zei. Dat is dus ook lief zijn voor jezelf. Nu, begrijp ik het!

Lang betekende lief zijn voor mezelf: het eten van een blok chocola of zitten met een boek op de bank of lekker uit eten tot je nokkie vol zit. Heel lang is mij dit soort lief-zijn-voor-jezelf van nut geweest (anders had ik het niet gedaan), maar de schakelaar moet om in mijn hoofd.

Ik besef dat ik een lange weg te gaan heb, want lief zijn voor jezelf betekent dat ik mezelf niet afkraak als het een keertje niet zo goed gaat en mezelf een keer meer een schouderklopje geef voor alles wat wel goed gaat.
Het betekent dat ik schuldgevoelens kan elimineren als ik voor mezelf kies en dat ik mag genieteven van mijn keuze.
Het betekent mezelf accepteren zoals ik nu, op dit moment, ben met overgewicht en al.
Het betekent het verleden laten rusten.
Dat is houden van jezelf, dat is lief zijn voor jezelf.

Kortom, lief zijn voor mezelf betekent op dit moment mijn ik geen geweld meer aandoen - WW is daar een perfect hulpmiddel bij. Elk onsje gewicht dat ik niet meer hoef te dragen betekent lief zijn voor mezelf.
Ik heb genoeg ervaring opgedaan in al die jaren, lief zijn voor anderen...... de focus is nu op mij. Ik kan het!

Egoistisch? Nou nee, staat er immers niet geschreven dat je van je naasten moet houden ZOALS van jezelf. Laat ik nu maar eens beginnen bij mijzelf.........