In februari 2011 barstte voor mij de bom. Na het overlijden van mijn vader in januari, werd ik geconfronteerd met zaken uit het verleden die opgeruimd dienden te worden. Geestelijk een grote schoonmaak houden... Op dit moment sta ik midden in dat proces. Ik besef dat mijn overtollige kilo´s mij beschermd hebben in het verleden, maar de tijd is gekomen dat ik hen bedank voor hun dienst, maar tevens vriendelijk verzoek om te vertrekken. Ik heb ze niet meer nodig!!
Vandaag heb ik de knoop doorgehakt. Mijn koffers zijn gepakt, in figuurlijke zin, want ik ga op reis. Het einddoel is vitaliteit. Dat betekent dat ik bijna van een half mens (qua gewicht) afscheid ga nemen. Beetje bij beetje zal ik onsje voor onsje los gaan laten. Deze keer wil ik genieten van de reis. Ik wil graag nieuwe dingen leren! Beetje bij beetje mijn oude, vertrouwde ik terugvinden, zowel geestelijk als lichamelijk. En deze keer zal ik geduldig zijn met mijzelf - lief zijn voor mezelf en mezelf niet meer ´straffen´ als ik het een keertje niet zo goed doe. Ik ken mijn valkuilen, ik zal meer moeten leren drinken, ik zal een manier moeten vinden om bewegen leuk te vinden en vervanging voor mijn snoeplust (vanaf 16.00 uur ) moeten vinden. De grootste uitdaging is dat ik weer vriendjes moet worden met bereiden van maaltijden, aangezien ik hiermee niks heb. Het is maar net dat je lichaam het nodig heeft, maar het liefst zou ik maaltijden uit mijn leven willen bannen. Het is een contradictie mijn liefde voor kokkerellen (recepten verzamelen), maar mijn haat tegen koken; het in de keuken staan.. Vooral het ´moeten´koken is voor mij een drama.
Enfin, genoeg voor deze eerste keer, al valt er nog veel meer te schrijven.
Tot de volgende keer,
Annelies
Een mijl loop je stap voor stap
Geen opmerkingen:
Een reactie posten