vrijdag 8 juli 2011

Hoe slak de wedstrijd won..

Dat was even afkicken, gisteren... ik ben in de afgelopen weken/maanden een beetje 'verslaafd' geraakt aan het bloggen. En als de site het dan een hele poos niet doet en je kunt niet reageren op anderen, niet schrijven en geen dagboekje bijhouden, dan besef je pas hoeveel plezier het geeft en dat het stilaan een gewoonte geworden is. Grappig!


Deze week mailde mijn zusje mij met de vraag hoeveel ik ben afgevallen. Zij wil, net als ik, ook graag weer onder de xxx kg wegen. Zij doet het op haar manier en ik op de mijne. Wij beiden zijn overeengekomen dat vooral bewegen het voor ons moet doen. Gezond eten is iets wat we allebei wel onder de knie hebben. De hoeveelheid is wel iets waar we aan moeten werken. En dan het snoepen... wij hebben beiden een snoepverslaving. Zuslief was al zeven kilo afgevallen en ik liet haar weten dat ik zes kilo ben afgevallen. Ik mokte een beetje vanwege het feit dat het allemaal zo langzaam gaat, waar zij het overigens niet mee eens was. 'Ik ben net een slak'... zoooo langzaam! zei ik.


Dat deed me denken aan een verhaal dat ik in mijn kindertijd gelezen heb. Vrienden van Reintje de Vos, Haas en Slak doen beiden mee aan een hardloopwedstrijd. Slak is vastbesloten en wil koste wat kost de eindstreep halen. Haas is echter supersnel en gaat er vanuit dat hij de wedstrijd met gemak zal winnen.Slak voelt zich erg geïntimideerd door Haas, maar zij laat zich niet uit het veld slaan, welke opmerking Haas ook maakt. In het verhaal wordt Haas overmoedig en denkt dat hij een hazenslaapje kan doen, hij ligt namelijk mijlen ver voor. En dat is zijn grootste vergissing, want zo langzaam als Slak ook is. Zij haalt de eindstreep, terwijl Haas nog op een lang oor ligt.


Clou van het verhaal:?


Het doet er niet toe wie er als eerste aan komt, als je er maar komt! LOL!


Misschien is het goed als ik mijn doelen bijstel. Net als met het lopen van lange afstanden concentreer ik me op verschillende punten. Zodra ik punt A gehaald heb, focus ik me op punt B. Eigenlijk denk ik niet aan het eindpunt. Ik weet dat ik altijd thuis kom (desnoods bel ik hubbie dat hij mij moet komen halen...). Doordat ik steeds kleine afstanden in mijn hoofd heb, is het een haalbare kaart.
Ben vaak verbaasd over mezelf als ik dan twee uur achter de rug heb.
Ik ben te veel en te vaak gefocust op het getal xxx. Laten we daar maar eens verandering in brengen. Voorlopig ga ik voor de xxx, dan ben ik 10 kg afgevallen.


Lopen was deze week een probleem. Misschien ben ik te fanatiek geweest. Mijn rechter onderbeen deed zeer met lopen. In het begin dacht ik dat het spierpijn was en verwachtte ik dat deze pijn wel weg zou gaan als ik warm gelopen zou zijn, maar hoe langer ik liep hoe zeerder het deed. Uiteindelijk heb ik maar een kort rondje gelopen en heb ik twee dagen 'gerust'. Morgenvroeg staat weer een loopje van twee uur op de planning (vroeg in de ochtend). Ik hoop dat ik het red.


Ik heb woensdag-, donderdag- en hedenochtend gewerkt. Het voelt goed. Het feit dat ik wel wil, maar het lichaam niet altijd mee wil doen werd duidelijk toen ik gistermiddag pardoes in slaap viel op de bank na thuiskomt.
Ik moet wel opletten, ik dreig in mijn oude ritme te vervallen als ik werk en dat betekent te weinig eten, te weinig melk, te weinig groenten.... en als ik het niet inplan, te weinig beweging.
Ik moet erg zorgen dat ik mezelf op de eerste plaats blijf zetten....


Keep reminding me!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten