Gewicht: 118 kg
Eindelijk een rustige nacht gehad. Voelde me zoveel beter toen ik wakker werd. Bewegen in bed is lastig. Het lijkt alsof mijn darmen los in mijn buik liggen en de incisies zijn inmiddels blauw en voelen beurs.
Het ingespoten gas (tijdens de operatie) heeft mijn lichaam nog niet verlaten. Soms verstijven mijn schouderbladen en het rommelt enorm in mijn ingewanden. Ik ben inmiddels de titel Miss Winderigheid verworven. Het gas moet eruit, want dit is wat de meeste narigheid in mijn buik veroorzaakt.
Het eten gaat me redelijk goed af. Ik eet weliswaar als een baby, maar het is me gelukt om mezelf te voeden met drie 'maaltijden'. Inmiddels weet ik ook wat een baby voelt als deze huilt na de fles, aangezien mijn maag nog niet goed geleerd heeft om te boeren. Het kleine maagje probeert de luchtbel kwijt te raken, maar weet niet hoe. Uiteindelijk verkrampt de maag en de luchtbel kan niet anders dan stijgen. Een wat pijnlijk proces. Ik ga er vanuit dat dit goed gaat komen.
Het is een vreemde gewaarwording om na het eten van pap of gepureerd eten en zelfs na wat slokjes water, een borrelend geluid te horen in je buik. Je hoort letterlijk dat de inhoud van je maag leeg loopt in je darmen. Uiteindelijk is dit het principe van de gastric bypass.
Vandaag heb ik rustig aan gedaan. Lekker wat rondhangen in huis. Vanmiddag een dutje gedaan en verder ben je de hele dag bezig om voldoende vocht binnen te krijgen. Een liter water met nipjes drinken schiet niet erg op.
Als ik me goed voel ga ik morgen boodschappen doen met hubbie. Verse groenten en fruit staan op het lijstje. Niet alles mag nog, maar aardbeien is een goed alternatief. Nog even genieten van dit zomerfruit. Vooral nu de export stagneert. Ik wil die Nederlandse aardbeien, bedoeld voor Rusland, wel inslaan. Geen probleem. Mmmm... Lekker vers aardbeiensap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten