Sensibel balans |
Gewicht: 115,8
Het lijkt alsof het lichaam zich nu wat stabiliseert. Ben vandaag ook niet meer afgevallen. Maar goed ook, want ik vond het wel heel erg snel gaan. Mijn wondjes genezen goed en mijn maag lijkt zich aardig aan te passen. Soms verkrampt ze een beetje; voor mij een teken dat de hap of te groot was of de happen te snel. Mijn lichaam 'hikt' ook niet meer als ik diep adem haal. Nee, het is bijna weer 'mijn' lijf, maar dan minus (bijna) 10 kg.
Het klinkt misschien raar voor iemand die een BMI en gewicht heeft dat nog steeds valt onder de noemer obese, maar waar ik wat moeite mee heb is dat ik de hele dag bezig ben met eten. Je zult misschien lachen als je dit leest, maar je moet weten dat eten voor mijn operatie niet hetzelfde was als wat het nu is.
Voor mijn operatie was eten niet belangrijk..... Ik kon soms met gemak maaltijden overslaan, met het gevolg dat de volgende maaltijd dit tekort weer compenseerde. Een teveel aan eten dus. In principe was ik te weinig bezig met eten als voeding; eten betekende vulling. Het was altijd voorhanden, waardoor ik mijn honger altijd kon stillen, zowel de honger vanuit mijn maag als de honger vanuit mijn hoofd.
Het klinkt raar, maar voor mijn operatie was eten vaak iets wat 'moest' - het liefst had ik eten willen schrappen uit mijn leven. Behalve dan het eten wat ik deed met vrienden of met mijn complete gezin. Eten ervoer ik als een last... dat lastige lijf ook, dat altijd weer wat wilde hebben.
Het tegenstrijdige is dat ik, op momenten dat ik niet onder druk stond, koken juist heel erg leuk vond. Nieuwe recepten uit proberen. Niet dat ik zo'n goede kok was, maar soms kon ik smaakvolle gerechten op tafel zetten. Nog gekker was het dat ik, in de tijd dat ik heftig lijnde, de lekkerste gerechten of baksels kon neerzetten voor mijn hubbie, waar ik zelf dan geen hap van nam.
Afgelopen week ben ik geconfronteerd met een klein maagje, dat niet veel kon eten. Op dit moment eet ik nog voorgeschreven voedsel, zoals pap, gepureerd fruit en gepureerde warme maaltijden. Het is juist doordat ik weinig kan eten dat ik wel nadenk over wat ik ga eten, zodat ik het lichaam de juiste voeding geef. Ik doe veel langer over een maaltijd dan voorheen en daarnaast is het het beste dat ik 6 keer per dag wat eet. Dit veroorzaakt nu het gevoel alsof ik de hele dag met eten bezig ben.
Ik weet dat het op den duur een ritme gaat worden en dat ik er niet verder over na zal denken, dus het komt wel goed, maar op dit moment word ik nog in beslag genomen door 'eten' en zoek ik balans.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten