Ik ben een goeroe op het gebied van dieten en ik kan toveren met maaltijden (weglaten!). Deze keer wilde ik een totaal andere aanpak. Geen dieet, maar gezond leren eten en daarbij focussen om geen maaltijden meer over te slaan en extra bewegen. Dit moet volgens mij de toverformule zijn om binnen afzienbare tijd weer een mooi lijf te hebben en zoals mijn blog aangeeft, om vitaal te zijn. Dat is voor mij de kern - vitaal zijn en lekker en gezond kunnen eten.
Wat betekent eten voor mij? Door het vele lijnen is eten voor mij bijzaak geworden. Het is maar net dat ieder mens moet eten om in leven te blijven, anders zou ik met het grootste gemak eten kunnen laten staan. Ik praat nu ever voeding - met chocola en zoetigheid is het een ander verhaal. Ik ben een gepassioneerd chocola-liefhebber.
In de afgelopen 25 jaar heb ik geleerd dat je jezelf staande kunt houden met vitaminen- en mineralenpreparaten. Er waren tijden dat ik dacht dat ik baas was over mijn lichaam en het als overwinning zag als ik weer een dag niets of nauwelijks had gegeten. En er waren tijden dat mijn lichaam mij 'beloonde' met een slank lichaam. En ach, het ijzertekort en andere kwalen nam ik dan voor lief. Daar had de huisarts wel weer middeltjes voor. Ik heb tijden gekend dat ik echt misselijk werd als ik weer voor een kommetje yoghurt werd gezet in de ochtend, omdat mijn moeder vond dat ik toch iets moest eten voordat ik naar school ging. En echt waar, ik kreeg geen hap naar binnen. Ik haatte eten....
En net als iedereen, ken ik ook mijn levensproblemen en zo heb ik ook de andere kant van eten leren kennen. Lekker eten brengt vrienden dichter tot elkaar. Eten troost. Eten maakte van mijn binnenste een (tijdelijk) tevreden mens. Met eten voel je je nooit alleen, ookal is manlief er nooit en moet je het zelf maar zien te rooien met twee koters.
In deze tijden betekende eten nooit voor mij wat het werkelijk had moeten zijn, nl. voeding voor het lichaam (en geest). Mijn eten moest altijd snel klaar zijn, dus vaak de gebruikelijke boterhammen met ontbijt en lunch. En als het brood lekker vers was, dan lustte ik wel een boterhammetje of -tig. Veel variatie kende ik niet. En 's avonds, als ik moe thuis kwam, dan werden er snelle maaltijden in elkaar gedraaid en anders was de patatzaak of de chinees wel de oplossing om de hongerige maag tevreden te stellen.
Op dit moment moet ik mij echt focussen om gebalanceerde maaltijden op tafel te zetten. Er is een wereld voor mij opengegaan. Ik ben in het proces om te genieten van gezonde maaltijden. Ik zoek balans en ik probeer het verzadigingsgevoel in de gaten te houden, want dat is de clou om me goed te blijven voelen. Een vol gevoel maakt me moe, inactief.
In 2010 ging ik tijdelijk naar de cursus van WW. Ik heb er erg veel geleerd, maar met mijn drukke bestaan, vond ik het tellen van punten erg lastig en omdat ik niet echt de moeite nam om zelf wat onderzoek te doen, snapte ik vaak helemaal niets van hoe je nu verantwoord een maaltijd kon samenstellen. Door omstandigheden verliet ik de cursus en veranderde er maar weinig aan mijn voedingspatroon.
Wat er gebeurd is, weet ik niet, maar op dit moment is de knop om. Het lijkt alsof ik 'het licht' gezien heb. Ik begrijp wat ik verkeerd gedaan heb in al die jaren. Ik begrijp wat ik moet veranderen. Ik ben er bij lange na niet en op dit moment voel ik me goeroe-af. Ik ben een leerling, moet opnieuw pas verworven kennis leren toepassen. Valt niet mee, maar als ik 's avonds mijn WW-dagboek evalueer en ik tevreden naar mijn bedje ga (zonder hongerige maag) dan heb ik er alle vertrouwen in dat ik er kom.
Ik heb vaak vrouwen horen zeggen dat WW hun leven heeft veranderd. Een cliche, dacht ik, maar nu weet ik dat het echt zo is. Ik ben e rvan overtuigd dat ook mijn leven drastisch verandert als ik blijf doen wat ik nu doe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten