Afgelopen nacht hebben we in een hotel in de omgeving van Arnhem geslapen. Het was de bedoeling dat John en ik we samen op uit zouden gaan. We houden van wandelen, althans ik hou van lopen. John vergezelt me. Ik hou van de natuur; kom er op rust. Zie ook altijd de mooiste dingen, van bloemen en planten tot nieuwsgierige dieren. Ik moet eerlijk bekennen dat ik wel een 'droge' lange-afstand-loper ben, dus met al die regen van vandaag heb ik geen bos van binnen gezien. (Thuis loop ik overigens wel in de regen). Het daagje weg met John was, ook al hebben we niet gedaan wat we eigenlijk van plan waren, toch erg lekker. Even weg van thuis.
Wat er aan de hand is, ik weet het niet. Ik heb gisteren en vandaag ALLE points opgegeten, inclusief alle active points. En had ik ze nu maar aan gezond eten gespendeerd, nee, ik ben mijn boekje te buiten gegaan. Van ijs tot drop, jelly beans, paranoten, rootbeer en een dikke plak cake. Zelfs tijdens het opschrijven voel ik me bijna misselijk worden. Maar dit is nou net het punt, werd ik er maar misselijk van, dan zou ik het vanzelf wel laten!!
Waar ik wel 'trots' op ben is dat ik de chocola, die wel binnen handbereik was, heb laten liggen. Raar maar waar! En, dat ik niet meer in de grote hoeveelheden heb gesnaaid als voorheen. Niet dat ik daardoor het snaaien minder erg vind! Ik ben nog steeds verbolgen over het feit dat ik het snaaien toelaat in mijn leven.Snaaien betekent voor mij dat ik het eten nog steeds niet onder controle heb.
Het lijkt wel op zulke momenten dat ik het snaaien nodig heb om mijn leven op de rails te houden. Als je dat onder ogen ziet, dan wijs je vanzelf met je vinger tegen je voorhoofd.
Ik kan leven met 'genieten van lekkere dingen' en 'eens buiten je boekje gaan', maar het woord snaaien heeft voor mij zo'n negatieve bijklank dat ik er echt ongelukkig van word.
Vandaag las ik een mooie uitspraak:
Ik moet niet leren om zonder schuldgevoelens te eten, maar ik moet ophouden met eten dat mij schuldgevoelens geeft.
Daar draait toch alles om.... voor mij betekent dit dat ik moet ophouden met alles wat suiker bevat (uitgezonderd fruit) te eten. Het wordt een hele uitdaging, maar ik kan niet laten liggen wat ik uiteindelijk nu weet. Suikers, wel lekker, maar er zijn te veel nadelen. Ik word er moe van, behalve dat ik er dik van word, is het ook niet goed voor mijn pancreas. Ik moet er niet aan denken dat ik over een poosje pillen moet slikken omdat er suiker gediagnostiseerd is.
Laat ik vanaf morgen maar weer beginnen met de week goed te plannen. Planning is een goed begin. En een goed begin is het halve werk.
Al schrijvende voel ik me beetje bij beetje weer moediger worden - jammer van deze week (woensdag weet ik pas wat het resultaat is van het snaaien), maar geen man overboord, we gaan verder...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten