Als ik aan verslaving denk, dan denk ik in eerste instantie aan drugs, aan alcohol **** of gokken. Ik heb er genoeg over gelezen en ik heb (tijdelijk) vanwege mijn werk de gevolgen gezien. Het is pijnlijk om te zien hoe de vrije wil van een man, een vrouw, vermoord word, omdat hij/zij die dag MOET scoren. En er komt een moment dat hij/zij zichzelf niet meer kan vertrouwen, want elke dag is het zijn/haar laatste shot en morgen doe ik het beter. Om maar te zwijgen van de pijn die hij/zij anderen doet met zijn/haar gedrag.
Mensenlief, wat ben ik blij dat ik niet verslaafd ben aan een goedje of drank. Het leven lijkt mij een hel als ik verslaafd zou zijn.....
Maar hoe zeer werd ik vandaag niet met de neus op de feiten gedrukt, met name door het lezen van sommige blogs. Allen zo herkenbaar. Want zoals de een naar Aldi of Action rent en een ander zijn/haar nachtkastje vol stopt met heel veel Kcalorieen, zo loop ik 's avonds nog snel even naar de Shell, omdaar alsnog een Toblerone-reep, die twee keer zo duur kost als in de winkel, te scoren.
Dus hoezo, niet verslaafd?
En hoe komt het dat, zodra ik mijn benen op de bank durf te leggen, met mijn gezicht naar het scherm gekeerd, ik spontaan trek krijg in M&M's? Niet geconditioneerd? Ik denk het wel!!!
En ken ik niet net als de drugsverslaafde het schuldgevoel als ik mijn 'laatste' blokje neem, voordat ik 'maandag' weer ga beginnen????
Nou ja, in ieder geval heeft niemand er last van dat ik chocola-verslaafd ben. Ik zal niemand pijn doen door mijn verslaving..... denk ik. Maar ook hier heb ik het mis, als ik heel eerlijk naar mezelf ben, dan ken ik mijn sjagrijnige bui als ik toch weer gesnoept heb, boos op mezelf en de sfeer op dat moment bederf voor mijn hubbie, omdat ik mezelf weer niet in de hand had. En was het ook niet mijn zoon die mij vertelde dat hij het erg jammer vond dat ik in zijn kinderjaren niet mee ging zwemmen, omdat ik mezelf te dik vond? Hoezo doe ik niemand pijn?
Het allerergste, echt het allerergste vind ik dat ik geen macht lijk te hebben over mijn vrije wil. De vrije wil is het kostbaarste geschenk dat de mens op aarde gekregen heeft en ik vermoord mijn vrije wil voor een blokje chocola????? Ik geef mijn ziel aan mijn saboteur, mijn duivel, voor chocola??
Wie is zieliger? De drugsverslaafde of ik?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten