dinsdag 14 juni 2011

Liefde.... gaat door de maag

Een van mijn hobbies is het verzamelen van recepten. Ik barst van de kookboeken en nog steeds ben ik op zoek naar lekkere recepten. Overal komen ze vandaan. Handgeschreven recepten, recepten uit reclamefolders, recepten van internet. Noem maar op. Recepten te over.

Het gekke echter is dat ik, ondanks deze recepten, toch niet echt de chefkok van mijn straat ben. Integendeel, ik hou zelfs niet van koken. Dat wil zeggen, als ik vrij ben en als er geen druk op staat dan vind ik kokkerellen heerlijk, maar op doordeweekse dagen dan baal ik als ik de keuken in moet.

Nog gekker is het feit dat wanneer ik heel streng lijnde (let op, ik spreek in de verleden tijd, aangezien WW-en voor mij geen lijnen is) dan zette ik mijn gezin de lekkerste gerechten voor terwijl ik zelf niets of nauwelijks iets nam. Soms kostte me dat moeite, soms ook helemaal niet. Ik kan nl. bij het lezen van recepten al het resultaat proeven en dan heb ik figuurlijk gezien al gegeten en gedronken.

Er zijn ook tijden dat ik de recepten niet of nauwelijks aanraakte. De afhaal of patatzaak vierden dan hoogtij.

Echter sinds een week of vier/vijf is er wat veranderd in mijn gezin, mijn huishouding. Het begon met een receptenboekje van Weight Watchers. Het staat op mijn aanrecht met de geplande gerechten zo voor het grijpen. Toen mijn hubbie het boekje zag, moppperde hij: 'Nou, dat wordt honger lijden'. Maar die volgende ochtend nam hij een koude salade mee naar zijn werk en blijkbaar beviel deze goed, want de complimenten vlogen die avond over tafel. Ik vroeg hem of hij wist wat hij gegeten had en vertelde hem dat ik het recept voor deze salade dus uit het WW-boekje gehaald had.
Ook de dagen/weken die erop volgden werd er smakelijk en heel gevarieerd gegeten. Op dit moment zijn het niet alleen de dinermaaltijden die WW-proof zijn, maar ook de lunches zijn afwisselend en smaakvol.

Er is nog iets veranderd. Het viel me niet meteen op en misschien vergis ik me, maar hij is wel heel lief de laatste tijd. Niets is te veel en ik krijg maar heel weinig weerwoord als ik hem iets vraag. Vuilnisbakken buiten zetten wordt gedaan voordat ik het vraag en zelfs zijn sokken liggen netjes in de wasmand. Ja, echt...

Wel stelt hij mij soms een vraag..........



'Wanneer maak je weer die lekkere salade?'




Gaat de liefde van de man dan toch door de maag?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten