Het gevreesde moment is gekomen...

Dit gebeurt dus iedere keer.
Bij alles wat ik onderneem.
Het is ook niet voorspelbaar waar ik nu naar toe ga, lijkt het.
En dat maakt dat ik nerveus en bang ben.
Weer die teleurstelling in mezelf...

Het begint met een enorm enthousiasme.
Leergierig en opgewonden.
Vaak met goede resultaten.
En daardoor omringt mij een nevel van trots.
Maar dan....

De nieuwigheid is er vanaf.
Het enthousiasme breekt.
Ik word slordig
En andere zaken worden prioriteit
Het gevolg
Niet meer zo'n goede resultaten
Teleurstelling in mezelf
Een logisch gevolg

Nu komt het erop aan...
Wat ga ik doen?
Ga ik bij de pakken neerzitten?
Geef ik op?
Gedrag in het verleden is als een spiegel.
Hoe vaak heb ik het niet opgegeven?

Maar ik wil niet
Niet nu
Niet weer
Het mag niet
Laat los
Zie het als een baaldag

Morgen weer een nieuwe dag

Ik denk dat ik
Ondanks het slechte weer
Ondanks het late tijdstip
Ondanks mijn negatief gevoel
Toch maar even ga lopen
Opnieuw proberen te focussen!!