Vandaag zijn John en ik 12 1/2 jaar getrouwd. Om dit te vieren hebben we gisteren de kinderen, plus aanhang mee uitgevraagd. Een nachtje logeren in een hotel in Noordwijk aan Zee. Lekker naar het strand en 's avonds uiteraard lekker uit eten.

Ik had gedacht dat het niet mee zou vallen om WW-minded te blijven, maar al met al heb ik verstandige keuzes gemaakt. Vis, lekkere salade en uiteindelijk maar een handvol aardappelproducten (variatie). Het was de bedoeling dat ik het toetje zou overslaan, aangezien ik ook al een voorgerechtje genomen had. Maar de kids hadden de keuken de instructie gegeven om voor een speciaal nagerecht te zorgen. Tja, dan is het moeilijk om nee te zeggen. In gedachten telde ik mijn propoints en aangezien ik de extra punten nog niet verbruikt had deze week, heb ik kunnen genieten van deze verrassing.

Maar... mijn extra punten zijn nu wel bijna op en ik 'moet' morgenavond nog uit gaan eten met vrienden. Ik dreig nu toch wel wat in paniek te raken, aangezien ik de inmiddels verloren drie kilo niet kwijt wil raken....... Ik heb besloten om morgenochtend mijn wandelschoenen weer aan te trekken en eerst maar wat extra punten te verdienen voordat ik ze op maak.

En.... wat ik ook niet kan laten is, dat ik morgenochtend toch even stiekum spiek om te zien wat die extra points met me gedaan hebben. Het zijn vast de beginnersperikelen. Ik denk dat als je wat langer WW-t, dat je je daar niet meer zo druk over maakt.

Het enige wat ik op dit moment nog niet onder de knie heb is het water drinken. Ondanks de warmte, kom ik nog steeds niet goed aan mijn 2 liter water per dag. Ik weet dat het goed voor me is, maar als ik actief ben - veel buiten ben, dan vergeet ik te drinken. Door de week ben ik wat vaker binnenshuis en dan gaat het drinken al wat makkelijker.
Misschien heeft iemand nog goede tips aan hoe ik mezelf kan herinneren om te drinken. Thuis drink ik bijvoorbeeld na iedere toiletgang, maar buitenshuis lukt me dat eigenlijk ook niet goed.

Ik zag trouwens vandaag foto's van mezelf. En hoewel ik mezelf in de spiegel wel aardig vond uitzien, geven de foto's toch een eerlijker beeld. En o, o, wat zie ik er uit! Ik knapte weer even af op wat ik zag.
Enfin, laten we het positief houden: de foto's zijn wederom een extra stimulans om te werken aan een mooier figuur.

Positief was ook dat ik op het strand met de jongens heb gevoetbald - iets waar ik maanden geleden nog geen minuut aan zou denken, laat staan dat ik het deed. Nu had ik er zin in. Het kon me niet schelen wat anderen van mij dachten. Ik ben lekker achter die bal aan gehold (nou ja, hollen.... wat voor hollen moest doorgaan dan). Dit had wel weer als resultaat dat ik nu met een vuurrode neus rond loop, want blijkbaar verbrand je nog sneller als je aktief bezig bent op het strand. Door het windje heb ik niet gevoeld dat het zo hard ging. Gelukkig bleek het bij mijn gezicht.

Het waren twee geweldige dagen. Ik heb wederom echt genoten!